Μαίρη Βογιατζή Τράγκα [1937-2013]

[ Πειραιάς 30/6/1937 - Αθήνα 26/8/2013]

Διευθύντρια από το 1983 έως το 2013, συνέχισε μια παράδοση χρόνων που της άφησε ο Δάσκαλός της, με απόλυτη επιτυχία, φροντίδα, αγάπη και σεβασμό σε αυτή και στους Σπουδαστές της.

• Ιδρύτρια - Διευθύντρια του Εφηβικού Θεάτρου Ελλάδος - Ε.Θ.Ε.
• Ιδρύτρια - Διευθύντρια της ομώνυμης Ανώτερης Δραματικής Σχολής
• Πρόεδρος του Επιμορφωτικού Πολιτιστικού Κέντρου «Έναστρον»
• Πρόεδρος του Σωματείου Δραματικών και Κινηματογραφικών Σχολών
• Επίτιμος Πρόεδρος του Εξωραϊστικού και Καλλωπιστικού Συλλόγου Αθηνών
• Επίτιμο Μέλος του Συνδέσμου «Η Καλαμάτα»
• Επίτιμο Μέλος της Ελληνικής Εταιρίας Ψυχοσύνθεσης
• Μέλος Επιτελικής Επιτροπής του Αρτιπαγούς Τμήματος Αποδήμου Ελληνισμού και Πνευματικού Κέντρου Πειραιά
• Μέλος της Πανελλήνιας Εταιρίας Λογοτεχνών
• Μέλος του Διεθνούς Κέντρου Θεάτρου (UNESCO)

Το οικογενειακό της περιβάλλον καλλιτεχνικό της έδωσε τα πρώτα αισθητικά ακούσματα, από τα μαθητικά της χρόνια συμμετέχει στις πολιτιστικές εκδηλώσεις. Αρχίζει σπουδές Υποκριτικής στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Ωδείου Μανόλη Καλομοίρη, με Διευθυντή το Σκηνοθέτη, Ποιητή και Θεατρικό Συγγραφέα Θάνο Τράγκα.

Το 1961 τελείωσε τις Σπουδές της και παίζει με τον θίασο Νέων της Σχολής «Ψυχοσάββατο» Γρ. Ξενόπουλου, «Τόπος στα Νιάτα» Φοντόρ, «Το Κουρέλι» Νικοντέμι, «Φλανδρώ» Π. Χορν, «Στέλλα Βιολάντη» Γρ. Ξενόπουλου, «Το Μανάτι» Θ. Τράγκα, «Μια νύχτα μια ζωή» Σπύρου Μελά, «Ελεύθεροι Σκλάβοι» Θ. Τράγκα, «Γκόλφω» Περεσιάδη, «Όρκος Ψαριανού» Θ. Τράγκα κ.ά.

Το 1962 ενώνει τη ζωή της με τον δάσκαλό της Θάνο Τράγκα και το 1963 αποκτάει τη μονάκριβη κόρη της Χριστίνα, από το 1964 μέχρι το 1983 έχει την καλλιτεχνική διεύθυνση της δραματικής σχολής του Εθνικού Ωδείου. Η παρουσία της επεκτείνεται και στο Λογοτεχνικό χώρο. Ερμηνεύει Νεοέλληνες και Βαλκάνιους ποιητές, σε συνεργασία με Λογοτεχνικά Σωματεία και Συλλόγους.

Το 1975 ιδρύει το «Εφηβικό Θέατρο Ελλάδος» με προσωπικότητες του Θεάτρου και των Γραμμάτων.  Πρωταγωνιστεί.  Περιοδεύει την Ελλάδα.  Σε συνεργασία με την δραματική σχολή ανεβάζει στο ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΠΕΙΡΑΙΑ το παραμυθόδραμα του Θ. Τράγκα «Ό,τι γράφει δεν ξεγράφει» και το συνεχίζει την επόμενη χρονιά στην Αθήνα στο Θέατρο «ΡΙΑΛΤΟ».

Το 1977 καλείται από τους Λογοτέχνες της γειτονικής χώρας, να λάβει μέρος σε εκδηλώσεις Ελληνο - Αλβανικής ποίησης. Είναι η πρώτη Ελληνίδα καλλιτέχνιδα που προσκαλέστηκε από το επίσημο Αλβανικό κράτος, για ένα ρεσιτάλ απόδοσης Ελλήνων και Αλβανών ποιητών.

Με το Ε.Θ.Ε. παρουσιάζει ευρύτερη δράση διαλέξεις, μουσικοφιλολογικά προγράμματα, ποιητικές βραδιές, εκθέσεις βιβλίου και ζωγραφικής. Επίσης εκδόσεις βιβλίων των συνεργατών του Ε.Θ.Ε. Επίτομη Ιστορία της Ελληνικής Ιστορίας Π. Παναγιωτούνη(1986), Ο Δάσκαλός μου και εγώ Αρ. Καρδασοπούλου (1986), Χαμένοι Ορίζοντες Αρ. Καρδασοπούλου (1987), Διόνυσος Πάσχων Π. Παναγιωτούνη (1988), Μονόπρακτα Ν. Γριζάνη (1988).

Το 1982 με νέα έγκριση του Υπουργείου Παιδείας συνεχίζει τις παραστάσεις στην Ελληνική Εκπαίδευση. Είναι η πρώτη που παρουσιάζει ποιητικό θέατρο σε μορφή λαϊκού ορατόριου (Εδώ Πολυτεχνείο, Καλάβρυτα 1943, Ιστορικές Μνήμες στην Βουλή των Ελλήνων).  Το 1983 από ένα αναπάντεχο τραγικό συμβάν χάνει τον αγαπημένο της δάσκαλο συνεχίζει το έργο του και το 1984 ιδρύει την ομώνυμη Ανώτερη Δραματική Σχολή Τέχνης που διύθυνε έως το 2013.