Μάνος Καρατζογιάννης

Hours

Από το 2019 διδάσκει στην Δραματική Σχολή Τράγκα. Από το 2017 διευθύνει καλλιτεχνικά το Θέατρο Σταθμός.

Η Καλλιτεχνική Ταυτότητα του Μάνου Καρατζογιάννη

Μάνος Καρατζογιάννης
Μάνος Καρατζογιάννης

Ο Μάνος Καρατζογιάννης αποτελεί μια από τις πλέον δυναμικές και πολυδιάστατες φυσιογνωμίες του σύγχρονου ελληνικού θεάτρου. Η καλλιτεχνική του ταυτότητα δεν περιορίζεται σε έναν μόνο ρόλο, αλλά εκτείνεται σε ένα ευρύ φάσμα δημιουργικών και ακαδημαϊκών ιδιοτήτων: είναι ένας καταξιωμένος ηθοποιός, ένας διεισδυτικός σκηνοθέτης, συγγραφέας, ακαδημαϊκός ερευνητής, αφοσιωμένος παιδαγωγός και οραματιστής καλλιτεχνικός διευθυντής. Η πορεία του χαρακτηρίζεται από μια αδιάκοπη αναζήτηση καλλιτεχνικού βάθους, μια βαθιά σύνδεση με την ελληνική δραματουργία και μια σταθερή δέσμευση για την καλλιέργεια μιας ζωντανής θεατρικής κοινότητας.

Ως διακεκριμένος καθηγητής της Ανώτερης Σχολής Δραματικής Τέχνης «Μαίρης Βογιατζή-Τράγκα», μεταλαμπαδεύει την πλούσια επαγγελματική του εμπειρία και τη θεωρητική του κατάρτιση στις νέες γενιές καλλιτεχνών.3 Το παρόν βιογραφικό σημείωμα αποσκοπεί να φωτίσει την πολυσχιδή διαδρομή του, αναδεικνύοντας το εύρος και το βάθος της προσφοράς του, στοιχεία που τον καθιστούν πολύτιμο κεφάλαιο για τον ακαδημαϊκό και καλλιτεχνικό κόσμο της Σχολής.

Θεμέλια και Ακαδημαϊκή Διαδρομή: Η Διαμόρφωση ενός Καλλιτέχνη-Διανοούμενου

Η καλλιτεχνική πορεία του Μάνου Καρατζογιάννη εδράζεται σε στέρεα θεμέλια ακαδημαϊκής και πρακτικής εκπαίδευσης. Αποφοίτησε ως αριστούχος από την Ανωτέρα Σχολή Δραματικής Τέχνης του Νέου Ελληνικού Θεάτρου, υπό τη διεύθυνση του Γιώργου Αρμένη, θέτοντας από νωρίς τις βάσεις για μια καριέρα υψηλών απαιτήσεων. Η εκπαίδευσή του, ωστόσο, δεν περιορίστηκε στα όρια της δραματικής σχολής. Οι προγενέστερες σπουδές του στην Αγγλική και τη Γερμανική γλώσσα, καθώς και στην κλασική κιθάρα, μαρτυρούν μια ευρύτερη, ανθρωπιστική παιδεία που διαμόρφωσε την οπτική του.

Η ακαδημαϊκή του ανησυχία τον οδήγησε σε μεταπτυχιακές και διδακτορικές σπουδές. Εκπονεί τη διδακτορική του διατριβή στο Πανεπιστήμιο του Hull (παλαιότερα αναφερόταν το Winchester University) με αντικείμενο έρευνας τη δραματουργία της κορυφαίας Ελληνίδας θεατρικής συγγραφέως Λούλας Αναγνωστάκη. Αυτή η ερευνητική ενασχόληση δεν αποτελεί μια αφηρημένη ακαδημαϊκή άσκηση, αλλά βρίσκεται σε διαρκή διάλογο με την πρακτική του εφαρμογή στη σκηνή. Η θεωρητική του μελέτη πάνω στο έργο της Αναγνωστάκη βρίσκει το πρακτικό της αντίκρισμα στις σκηνοθεσίες έργων της, όπως «Η Κασέτα» και «Ο ήχος του όπλου», δημιουργώντας μια σπάνια και γόνιμη σχέση αλληλεπίδρασης μεταξύ θεωρίας και πράξης. Αυτή η σύνθεση τον καθιερώνει ως έναν καλλιτέχνη-διανοούμενο, ικανό να γεφυρώσει τον ακαδημαϊκό λόγο με τη ζωντανή σκηνική δημιουργία.

Η δίψα του για γνώση και τελειοποίηση της τέχνης του αποτυπώνεται στη συνεπή παρακολούθηση εξειδικευμένων σεμιναρίων με διεθνώς αναγνωρισμένους δασκάλους. Εμβάθυνε στη φωνητική και αναπνευστική αγωγή δίπλα σε κορυφαίους όπως η Μίρκα Γεμεντζάκη, ο Σπύρος Σακκάς και ο Νίκος Παναγιωτόπουλος, μελέτησε την τεχνική του David Mamet με τους Γιώργο Χαρατζά και Κορίνα Χρυσάιδου, και παρακολούθησε σεμινάρια υποκριτικής στον κινηματογράφο με τη βραβευμένη με Όσκαρ Ολυμπία Δουκάκη και κίνησης με τον Tapa Soudana. Αυτή η διαρκής μαθητεία, ακόμη και μετά την αριστούχο αποφοίτησή του, αποκαλύπτει μια βαθιά επαγγελματική ηθική και την πεποίθηση ότι η καλλιτεχνική εξέλιξη είναι μια αέναη διαδικασία μάθησης και αυτοβελτίωσης.

Καλλιτεχνική Διεύθυνση και Θεατρικό Όραμα: Το Θέατρο Σταθμός

Από το 2017, ο Μάνος Καρατζογιάννης έχει αναλάβει την καλλιτεχνική διεύθυνση του Θεάτρου Σταθμός, μεταμορφώνοντάς το σε μια δυναμική κυψέλη πολιτισμού στην καρδιά του Μεταξουργείου. Η θητεία του δεν συνιστά απλώς μια διαχειριστική ευθύνη, αλλά μια πράξη πολιτιστικής παρέμβασης με σαφές καλλιτεχνικό και κοινωνικό στίγμα. Το όραμά του για τον Σταθμό εκφράζεται μέσα από ένα ρεπερτόριο που δίνει σταθερά βήμα στη σύγχρονη ελληνική δραματουργία, αναδεικνύοντας έργα δημιουργών όπως ο Γιάννης Τσίρος, και ταυτόχρονα επανεξετάζει με φρέσκια ματιά κλασικά κείμενα, με ιδιαίτερη έμφαση στο έργο της Λούλας Αναγνωστάκη.

Κεντρικοί θεματικοί άξονες του προγραμματισμού του είναι η διερεύνηση της «ετερότητας» και ο σχολιασμός κρίσιμων κοινωνικών ζητημάτων, καθιστώντας το θέατρο έναν χώρο ενεργού διαλόγου με την εποχή του. Ο ίδιος, μέσα από συνεντεύξεις του, έχει τονίσει την πίστη του στη συλλογική φύση του θεάτρου και στην ανάγκη η τέχνη να λειτουργεί ως μέσο ενσυναίσθησης, ικανό να γεφυρώσει το χάσμα ανάμεσα στους ανθρώπους. Υπό τη διεύθυνσή του, το Θέατρο Σταθμός δεν είναι απλώς ένας θεατρικός χώρος, αλλά ένας ζωντανός οργανισμός που αφουγκράζεται, αντανακλά και συνομιλεί με την κοινωνία που τον περιβάλλει.

Καλλιτεχνική Δημιουργία: Μια Πολύπλευρη Παρουσία

Η καλλιτεχνική παραγωγή του Μάνου Καρατζογιάννη είναι εκτενής και καλύπτει ένα εντυπωσιακό εύρος ρόλων και ιδιοτήτων. Η αφοσίωσή του στην τέχνη αποτυπώνεται στον πλούσιο κατάλογο των έργων στα οποία έχει συμβάλει ως σκηνοθέτης, ηθοποιός, συγγραφέας και δραματουργός.

Σκηνοθεσία στο Θέατρο

Η σκηνοθετική του ματιά χαρακτηρίζεται από ευαισθησία, βαθιά κατανόηση των κειμένων και σεβασμό στον ηθοποιό. Έχει σκηνοθετήσει πλήθος παραστάσεων, πολλές από τις οποίες παρουσιάστηκαν στο Θέατρο Σταθμός, αναδεικνύοντας τη συνέπεια του καλλιτεχνικού του οράματος.

  • «50 χρόνια, μια νύχτα» (Συν-δραματουργία με τη Δήμητρα Κονδυλάκη), Φεστιβάλ Αθηνών – Πειραιώς 260 (2024)
  • «Η Κασέτα» της Λούλας Αναγνωστάκη, Θέατρο Σταθμός (2024)
  • «Bella Figura» της Γιασμίνα Ρεζά, Θέατρο Σταθμός (2023)
  • «Το Τραγούδι της Φλέρυς» του Δημήτρη Οικονόμου, Θέατρο Σταθμός (2023-2025)
  • «Το Γάλα» του Βασίλη Κατσικονούρη (Συν-σκηνοθεσία με την Ερμίνα Κυριαζή), Θέατρο Σταθμός (2023-2025)
  • «Αυτός, ο Άλλος και το Παντελόνι του» του Ιάκωβου Καμπανέλλη, Περιοδεία (2022-2024)
  • «Ημέρα Κυρίου» του Γιάννη Τσίρου, Θέατρο Σταθμός (2022-2023)
  • «Χάπι» του Έντα Γουόλς, Θέατρο Σταθμός (2022)
  • «Passport» του Μάνου Καρατζογιάννη, Θέατρο Σταθμός & Περιοδεία (2022)
  • «Φύλακας μιας επανάστασης» του Μάνου Καρατζογιάννη, Θέατρο Σταθμός (2021)
  • «Λευκό δωμάτιο» του Αλέξη Σταμάτη, Θέατρο Σταθμός (2021)
  • «Φαίδρα», Χαλάνδρι (2021)
  • «Οι Μάρτυρες των Αθηνών» του Μάνου Καρατζογιάννη, Θέατρο Σταθμός & Περιοδεία (2020-2021)
  • «Ο ουρανός Κατακόκκινος» της Λούλας Αναγνωστάκη (Online προβολή, 2020)
  • «Μαρία Πενταγιώτισσα» του Μποστ, Περιοδεία (2019)
  • «Ο ήχος του όπλου» της Λούλας Αναγνωστάκη, Θέατρο Σταθμός (2018-2020)
  • «Ο ουρανός και… Το παντελόνι του» (2018)
  • «Για την Ελένη» του Μάνου Καρατζογιάννη, Θέατρο Σταθμός & Περιοδεία (2016-2021)
  • «Πατρίδα Τώρα – 8 ώρες και 35 λεπτά», Θέατρο Σταθμός (2017)
  • «Φωνές» του Χάρολντ Πίντερ, Θέατρο Βασιλάκου (2017)
  • «Ενέδρες της Ζωής – Λούλα Αναγνωστάκη mixage», Νέο Ελληνικό Θέατρο Γ. Αρμένη (2017)

Υποκριτική στο Θέατρο

Ως ηθοποιός, ο Μάνος Καρατζογιάννης έχει διαγράψει μια εντυπωσιακή πορεία, υπηρετώντας με συνέπεια και ταλέντο κάθε είδος θεάτρου, από την τραγωδία και το θέατρο ρεπερτορίου έως την κωμωδία και το θέατρο για παιδιά. Η φιλμογραφία του περιλαμβάνει συνεργασίες με τους σημαντικότερους πολιτιστικούς θεσμούς της χώρας —Εθνικό Θέατρο, Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, Εθνική Λυρική Σκηνή, Μέγαρο Μουσικής, Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών— και με κορυφαίους σκηνοθέτες όπως ο Sir Peter Hall, ο Στάθης Λιβαθινός, ο Γιάννης Χουβαρδάς, ο Γιώργος Αρμένης και ο Σταμάτης Φασουλής.

  • «Το Γάλα» (2023-2025)
  • «Ο Ταρτούφος» (2023)
  • «Όταν μεγαλώσω, θα γίνω Νάνα Μούσχουρη» (2023)
  • «Η Κασέτα» (2024)
  • «Όπως πάει το ποτάμι» (2021)
  • «Αντιγόνη» (2020)
  • «Φυλές» (2019)
  • «Οιδίπους – Ο μύθος της Ιστορίας του Κόσμου όπως τον είπαν οι Έλληνες» (2018)
  • «Η ιστορία του Πρίγκιπα της Κούμπα Τάντι» (2018)
  • «Η βελανιδιά» (2017)
  • «Δον Κιχώτης, ένα άγνωστο σενάριο» (2017)
  • «Πατρίδα Τώρα – 8 ώρες και 35 λεπτά» (2017)
  • «Φωνές» (2017)
  • «Ποιος σκότωσε τον σκύλο τα μεσάνυχτα;» (2015)
  • «Η Λίστα» (2012)
  • «Η Παρέλαση» (2011-2012)
  • «Πράξη Χωρίς Λόγια» (2011)
  • «Παραμύθι Χωρίς Όνομα» (2010)
  • «Το Ανείπωτο» (2010)
  • «Μια εποχή στην Κόλαση» (2009)

Κινηματογράφος

  • «Αποκόμματα» (2010), σκην. Μιχάλης Γκίνος
  • «A tout de Suite» (2004), σκην. Benoit Jacquot
  • «Μην περνάς ανάβει κόκκινο» (2003), σκην. Ισαβέλλα Μαυράκη

Τηλεόραση

  • «Μαμά στα κρυφά» (2025), ΕΡΤ1
  • «Πάλι από την Αρχή» (2007), MEGA
  • «Μαργαρίτα» (2006), ALPHA
  • «Το Κόκκινο Δωμάτιο» (2005), MEGA
  • «O Θησαυρός της Αγγελίνας» (2005), ΝΕΤ
  • «Τα τέσσερα μάτια» (2004), ALPHA
  • «Σχεδόν Ποτέ» (2003-2004), ΝΕΤ

Συγγραφικό και Δραματουργικό Έργο

Πέρα από την ερμηνευτική και σκηνοθετική του δράση, ο Μάνος Καρατζογιάννης διαθέτει και μια ξεχωριστή συγγραφική φωνή. Τα θεατρικά του έργα συχνά αντλούν έμπνευση από την ελληνική ιστορία και κοινωνία, διερευνώντας ζητήματα ιστορικού τραύματος, μνήμης και κοινωνικής δικαιοσύνης. Αυτή η θεματική συνέπεια διατρέχει το σύνολο του έργου του, από τα πρωτότυπα κείμενά του έως τις δραματουργικές του επεξεργασίες, αποκαλύπτοντας έναν δημιουργό με βαθιά πολιτική και κοινωνική συνείδηση.

Συγγραφικό Έργο

  • «Για την Ελένη»: Ένα έργο που αναφέρεται στην τραγική ιστορία της ηθοποιού Ελένης Παπαδάκη, θύματος των Δεκεμβριανών.
  • «Passport»: Μια θεατρική διαμαρτυρία για τα ανθρώπινα δικαιώματα.
  • «Φύλακας μιας επανάστασης»: Ένα έργο που εμβαθύνει στην ιστορική μνήμη.
  • «Οι Μάρτυρες των Αθηνών»: Ένα έργο που αντλεί από την ιστορία της πόλης.

Δραματουργία και Διασκευές

  • «50 χρόνια, μια νύχτα»: Δραματουργική επεξεργασία (σε συνεργασία με τη Δήμητρα Κονδυλάκη) βασισμένη σε μαρτυρίες από την εξέγερση του Πολυτεχνείου.
  • «Ενέδρες της Ζωής – Λούλα Αναγνωστάκη mixage»: Μια σύνθεση πάνω στη δραματουργία της Λούλας Αναγνωστάκη.
  • «Μαρία Πενταγιώτισσα»: Δραματουργική ανάλυση.
  • «Ξένες πόρτες»: Δραματουργική ανάλυση.

Διακρίσεις και Αναγνώριση

Η καλλιτεχνική αξία και η προσφορά του Μάνου Καρατζογιάννη έχουν αναγνωριστεί ευρέως, τόσο από την κριτική και τους θεσμούς, όσο και από το κοινό. Οι διακρίσεις αυτές δεν αποτελούν απλώς επιβράβευση του ταλέντου του, αλλά επισφραγίζουν την ουσιαστική του συμβολή στο θεατρικό τοπίο.

  • Βραβείο «Δημήτρης Χορν»:
    • Υποψηφιότητα (2015) για την ερμηνεία του στο έργο «Ποιος σκότωσε τον σκύλο τα μεσάνυχτα;».
    • Υποψηφιότητα (2009) για την ερμηνεία του στο έργο «Μια εποχή στην Κόλαση».
  • Θεατρικά Βραβεία Κοινού All4fun:
    • 1ο Βραβείο Καλύτερης Ανδρικής Ερμηνείας (2015) για το «Ποιος σκότωσε τον σκύλο τα μεσάνυχτα;».
    • 3ο Βραβείο Καλύτερης Ανδρικής Ερμηνείας (2019) για το έργο «Φυλές».
  • Διεθνείς Διακρίσεις:
    • Α’ Βραβείο Καλύτερης Παράστασης στο Sarajevo Winter Theatre Festival για τον μονόλογο «Η Λίστα».
    • Συμμετοχή στο φεστιβάλ του Saint-Denis στο Παρίσι με το «The List Project».
  • Βραβείο Αναγνωστών City Code:
    • Βραβείο «Αγαπημένης Σκηνοθεσίας» για την παράσταση «Για την Ελένη».

Η Διδασκαλία ως Μεταλαμπάδευση: Η Προσφορά στη Νέα Γενιά

Η διδασκαλία αποτελεί αναπόσπαστο και ουσιαστικό κομμάτι της καλλιτεχνικής ταυτότητας του Μάνου Καρατζογιάννη. Από το 2019, ανήκει στο διδακτικό προσωπικό της Ανώτερης Σχολής Δραματικής Τέχνης «Μαίρης Βογιατζή-Τράγκα», διδάσκοντας Υποκριτική και Αυτοσχεδιασμό. Προηγουμένως, είχε διδάξει και στη σχολή από την οποία αποφοίτησε, το Νέο Ελληνικό Θέατρο του Γιώργου Αρμένη, από το 2016.

Η παιδαγωγική του προσέγγιση είναι βαθιά επηρεασμένη από την πεποίθησή του ότι η τέχνη του ηθοποιού απαιτεί συνεχή έρευνα, πνευματική καλλιέργεια και σύνδεση με την κοινωνική πραγματικότητα. Όπως έχει δηλώσει, η συναναστροφή με τους νέους καλλιτέχνες τον ωθεί σε μια συνεχή «επαναδιαπραγμάτευση των ιδανικών του», αντιλαμβανόμενος τη διδασκαλία ως μια αμφίδρομη διαδικασία μάθησης και έμπνευσης. Η δράση του στο Θέατρο Σταθμός, όπου συστηματικά παρέχει ευκαιρίες σε νέους ηθοποιούς και δημιουργούς, λειτουργεί ως έμπρακτη απόδειξη της δέσμευσής του στην ανάδειξη και στήριξη της επόμενης θεατρικής γενιάς.

Συμπερασματικά, ο Μάνος Καρατζογιάννης είναι ένας ολοκληρωμένος καλλιτέχνης που συνδυάζει την υψηλή τεχνική κατάρτιση με τη βαθιά θεωρητική γνώση και την κοινωνική ευαισθησία. Η παρουσία του στο διδακτικό προσωπικό της Σχολής Τράγκα δεν εμπλουτίζει απλώς το πρόγραμμα σπουδών, αλλά προσφέρει στους σπουδαστές ένα ζωντανό παράδειγμα του σύγχρονου καλλιτέχνη: ενός δημιουργού που δεν επαναπαύεται, αλλά ερευνά, τολμά, διευθύνει και, κυρίως, επενδύει στο μέλλον της τέχνης που υπηρετεί.

Αριστούχος της Ανωτέρας Σχολής Δραματικής Τέχνης Νέου Ελληνικού Θεάτρου Γιώργου Αρμένη. Έχει σπουδές στην Αγγλική και στη Γερμανική γλώσσα, καθώς επίσης και στην κλασική κιθάρα. Έχει επίσης κάνει μαθήματα φωνητικής και αναπνευστικής αγωγής με τη Μίρκα Γεμεντζάκη, τον Σπύρο Σακκά και τον Νίκο Παναγιωτόπουλο, ενώ έχει παρακολουθήσει σεμινάρια θεάτρου με τον Ανδρέα Μανωλικάκη και τους Γιώργο Χαρατζά και Κορίνα Χρυσαιδου, πάνω στην τεχνική του David Mamet, υποκριτικής στον κινηματογράφο με την Ολυμπία Δουκάκη και κίνησης με τον Tapa Sudana.

Ως ηθοποιός, από το 2000, έχει εργαστεί στο Εθνικό θέατρο, το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, στο Φεστιβάλ Φιλίππων – Καβάλας, στην Εθνική Λυρική Σκηνή, στο Μέγαρο Μουσικής, στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών, στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, στο Θέατρο του Νέου Κόσμου, στα Θέατρα: Πορεία, Θησείον, Αμόρε, στο Ανοιχτό Θέατρο, στο Θέατρο Τέχνης, στο Νέο Ελληνικό Θέατρο Γιώργου Αρμένη, στα θέατρα Αθηνών, Αγγέλων Βήμα, 104, Δημήτρης Χορν, Πόλη, Χυτήριο, στο Ίδρυμα Κακογιάννη, στο Θέατρο Σταθμός καθώς και σε περιοδείες στην 5η εποχή Τέχνης και στα ΔΗ.ΠΕ. ΘΕ Σερρών, Βέροιας και Πάτρας με σκηνοθέτες τους: Αναστόπουλο, Αρμένη, Γιοβανίδη, Ιορδανίδη, Καψούλη, Κράλλη, Λεοντάρη, Μανιώτη, Γιώργο Μιχαηλίδη, Μουμουλίδη, Μόσχο, Ντέλλα, Έλλη Παπακωνσταντίνου, Ιουλία Σιάμου, Μέμη Σπυράτου, Τζαμαργιά, Τσακίρη, Φασουλή, Φεζολλάρι, Φιλιππίδου, Χατζή, Πήτερ Χολ, Ευθύμη Χρήστου σε έργα των Λ. Αναγνωστάκη (Η κασέτα, Ο ήχος του Όπλου, Η παρέλαση), Γ. Αρμένη, Π. Δέλτα, Α. Δήμου, E. Corman, D. Dimeco, Ευριπίδη, A. de Saint – Exupéry, D. Hare, E. Ionesco, Κ.Π. Καβάφη, Μ. Κουμανταρέα, Α. και Κ. Κούφαλη, G. Lentz, S. Beckett, F. Dostoyevsky, H. Pinter, N. Raine, P. Ridley, A. Rimbaud, Ν. Ράπη, W. Shakespeare, M. Sherman, S. Stephens, Σοφοκλή, Φ. Τσαλίκογλου, Τ. Τζανάτου, F. Sonntag, Γ. Χειμωνά κ.α

Από το 2015 έχει σκηνοθετήσει για το Εθνικό Θέατρο, το Φεστιβάλ Αθηνών, το Θέατρο Τέχνης, το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, το Ίδρυμα Κακογιάννης, το Θέατρο Βασιλάκου, το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Πάτρας και το Θέατρο Σταθμός. Μερικές από τις σκηνοθεσίες του είναι: Σ’ εσάς που με ακούτε και Ο ήχος του όπλου της Λούλας Αναγνωστάκη, Ο ουρανός και…το παντελόνι του των Ιάκωβου Καμπανέλλη και Λούλας Αναγνωστάκη, Μαρία Πενταγιώτισσα του Μποστ, Ελεύθεροι Πολιορκημένοι του Διονύσιου Σολωμού,Πατρίδα τώρα – 8 ώρες και 35 λεπτά της Φωτεινής Τσαλίκογλου, Ξένες πόρτες – Μάνος Ελευθερίου, Για την Ελένη και Μάρτυρες των Αθηνών (δικά του κείμενα), ο Σχοινοβάτης του Ζαν Ζενέ, τα μονόπρακτα του Χάρολντ Πίντερ Φωνές, Άνθρωποι και ποντίκια του Τζον Στάινμπεκ κ.α.

Υπήρξε ένας από τους βασικούς δραματουργούς στην εικαστική έκθεση – εγκατάσταση για τη Λούλα Αναγνωστάκη, Δωμάτια Μνήμης (2017). Την ίδια χρονιά επιμελήθηκε με τον εκδότη Γιώργο Κορδομενίδη το αφιέρωμα στη Λούλα Αναγνωστάκη για το περιοδικό Εντευκτήριο, ενώ το 2015 οργάνωσε στο ΙΜΚ το αφιέρωμα 2015 Στην Πόλη της Λούλας Αναγνωστάκη. Τον ίδιο τίτλο έχει και το βιβλίο που έγραψε για τη θεατρική συγγραφέα και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Σοκόλη. Όλα στο πλαίσιο της διδακτορικής του διατριβής πάνω στη δραματουργία της Λούλας Αναγνωστάκη για το πανεπιστήμιο του Hull.

Για τον κινηματογράφο έγραψε και σκηνοθέτησε την ταινία Μελίνα Στοπ Καρέ – αναζητώντας τη σύγχρονη ελληνικότητα σε παραγωγή του Εθνικού Θεάτρου, του Υπουργείου Πολιτισμού και του Ιδρύματος Μελίνα Μερκούρη με αφορμή τα 100 χρόνια από τη γέννησή της και για την ψηφιακή πλατφόρμα του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά το Ξένια στα παραμύθια με την Ξένια Καλογεροπούλου.

Για το ραδιόφωνο και την ΕΡΤ έχει σκηνοθετήσει το έργο του Βασίλη Κατσικονούρη Αγνοούμενοι και το Τραγούδι της Φλέρυς του Δημήτρη Οικονόμου.

Έχει εργαστεί ως ηθοποιός στην τηλεόραση και τον κινηματογράφο με τους: Benoit Jacquot, Παναγιώτη Γκράβα, Μιχάλη Γκίνο, Χρήστο Δήμα, Πηγή Δημητρακοπούλου, Ισαβέλλα Μαυράκη, Βίκυ Μανώλη, Βασίλη Νεμέα, Αλέξανδρο Ρήγα, Τάκη Σπετσιώτη και Τάσο Ψαρρά.

Έχει διδάξει υποκριτική στις δραματικές σχολές του Γιώργου Αρμένη και της Μαίρης Τράγκα, ενώ από το 2018 μέχρι το 2020 ήταν υπεύθυνος του θεατρικού τμήματος του κέντρου κοινωνικής φροντίδας Το Εργαστήρι – Ίδρυμα Λίλιαν Βουδούρη που παρέχει τις υπηρεσίες του σε 100 πολίτες με μέση και ελαφρά νοητική υστέρηση άνω των 17 ετών εδώ και 40 χρόνια.

Έχει λάβει διακρίσεις και βραβεία ως ηθοποιός και σκηνοθέτης, ενώ έχει συμμετάσχει σε φεστιβάλ τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό.

Έχει επίσης αρθρογραφήσει σε έντυπα και ηλεκτρονικά Μ. Μ. Ε κι έχει συμμετάσχει σε εκπομπές και αφιερώματα σε Έλληνες καλλιτέχνες και ποιητές για την Ελληνική Ραδιοφωνία και Τηλεόραση.

Συνεργασίες με την Δραματική Σχολή Τράγκα