Το 1979 αποφοίτησε από τη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Παράλληλα παρακολούθησε την ύλη του δεύτερου έτους του τμήματος Lettres Modernes στο Πανεπιστήμιο Ναντέρ στο Παρίσι ενώ έκανε και μαθήματα πιάνου, φλογέρας και θεωρίας της μουσικής στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών. Κατά τη χρονική περίοδο 1971-1978 έκανε μαθήματα χορού, κλασικού και μοντέρνου ενώ το 1982 αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, συμμετέχοντας και σε θεατρικές παραγωγές του.[1]
Η πρώτη της τηλεοπτική εμφάνιση ήταν στη σειρά της ΕΡΤ "Γιάννης και Μαρία", με πρωταγωνιστές στους ομώνυμους ρόλους την ίδια και τον Ηλία Γιαννίτσο. Το 1985 κέρδισε το βραβείο Α' γυναικείου ρόλου για την ερμηνεία της στην ταινία "Μια τόσο μακρινή απουσία", μαζί με τη Θέμιδα Μπαζάκα για την ερμηνεία της στα "Πέτρινα Χρόνια"[2]. Το 1996 δάνεισε τη φωνή της στην Εσμεράλδα στην ελληνική μεταγλώττιση της ταινίας Η Παναγία των Παρισίων. To 2004 βραβεύτηκε με το έπαθλο "Μαρίκα Κοτοπούλη".
Συνεργάστηκε για μια πενταετία στο θέατρο με τον Γρηγόρη Βαλτινό[4]. Η πρώτη της σκηνοθετική απόπειρα ήταν με το έργο Το τέλος του καλοκαιριού του Γιώργου Ηλιόπουλου. Έχει επίσης ασχοληθεί και με το τραγούδι, ενώ έχει δανείσει τη φωνή της σε πολλές παραγωγές στον κινηματογράφο και την τηλεόραση, όπως για τις δυο ταινίες του Θεόδωρου Αγγελόπουλου Μία αιωνιότητα και μία μέρα και Το βλέμμα του Οδυσσέα, διαφημιστικά σποτ και σε εκφωνήσεις για το πρόγραμμα του Mega Channel.
Τη σεζόν 2019 - 2020 & 2020 - 2021 έπαιζε στην σειρά 8 λέξεις.
Την επικαιρότητα απασχόλησε περιστατικό που αφορούσε φωτογραφίες που παρουσίαζαν την Ζούνη με τον σκηνοθέτη Ανγκ Λι και αποκαλύφθηκε ότι ήταν προϊόν φωτομοντάζ. Οι φωτογραφίες κυκλοφόρησαν στο πλαίσιο προώθησης της παράστασης, στο έργο του Άκη Δήμου, «...Και Ιουλιέτα» το 2017 στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης. Τόσο το Ίδρυμα, όσο και η εταιρεία παραγωγής κλήθηκαν να δώσουν εξηγήσεις